başlangıç tırnağı,
bir övünme,
başka bir acı.
işaretli noktalardan ne kadar da uzağım ve noktalarım ne kadar silik.

ne kadar mutluyum bir bilsen.


kafa kaşıntısında huzuru bulan-bulup-kaşımayan-kaşınan adam.

belki her bir sokağın karşısında aynı süslerle gelirsin-kalırsın. belki sadece önemsiz detaylarla uğraşırız. kap git beni. beni kap git. git beni kap. arka bahçem yetirince kurak.    ....nem-im bulut.
elim tozlu.
ve sen hasarlarda habersizce uyuyorsun bunları okurken. 
bende yazarken kokluyorum..

aslında biliyormusun ne oldu?
ne hale geldik?
biliyormusun?





korkunç bir uyumsuzluk edindik...............................................................................................ve dünya bilmez artık bizi...